چگونه از بین استعدادهایمان بهترین را دستچین کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۲۲۰۵۶
چه کسی در دنیا هست که در پانزده سالگی بتواند به حفظ‌کردن یک مشت اسم عشق بورزد؟ اما در سی سالگی، بسیار آدم‌هایی هستند که از داشتن شغلی که با کلی کوه و رود و نقشه هوایی سر و کار داشته باشد، لذت ببرند.
به گزارش باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، همه، وقتی موقع انتخاب رشته می‌شود به ما می‌گویند: «بر اساس استعدادها و علایقتان انتخاب کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس مشخص می‌شود استعدادشان را دارم. به هنر و موسیقی هم به‌جز ملیله‌دوزی علاقه دارم و ...
وای! حالا بین این همه استعداد، کدام یکی را انتخاب کنم؟ برخی از ما معمولی‌ها هم، هاج و واج نگاه می‌کنیم و می‌بینیم، چیزی بین این کتاب‌ها نیست که دلمان را بگیرد دستش و چنگی به آن بزند! پس در زمینه استعداد گیج می‌شویم. در درس خاصی هم تابه‌حال نه درخشیده‌ایم که به‌عنوان استعداد بگیریمش سر دست و ذوقش را بکنیم. حال غریبی است. در این حال غریب چه باید کرد؟
درس‌ها از آنچه فکر می‌کنید از کارهای واقعی دورترند! به‌عنوان مثال، کتاب جغرافیا را در نظر بگیرید؛ یک دنیا اسم، متن‌های سخت و نچسب و نقشه‌های شلوغ. چه کسی در دنیا هست که در پانزده سالگی بتواند به حفظ کردن یک مشت اسم عشق بورزد؟ اما در سی سالگی، بسیار آدم‌هایی هستند که از داشتن شغلی که با کلی کوه و رود و نقشه هوایی سر و کار داشته باشد، لذت ببرند.
یا چه کسی در پانزده سالگی خوشش می‌آید سؤالات تشریحی مربوط به وظایف و نقش‌های شهروندی را از بر کند؟ ولی بسیار هستند که در سی سالگی، از داشتن یک شغل در حیطه پژوهشگری اجتماعی و حل مسائل جامعه لذت می‌برند؛ چرا؟ چون برای یک جغرافی‌دان یا جامعه‌‌شناس خوب‌شدن، به دنیایی از خلاقیت، تهور، ایده‌پردازی و عشق نیاز هست اما برای احساس استعداد برتر بودن در جغرافی و اجتماعی، فقط به یک حافظه قوی نیاز داریم.
تو خود حدیث مفصل بخوان از این تفاوت؛ پس، در مشاغل سرک بکشید! برخی از آن‌ها از آنچه در کتاب‌ها به چشم می‌آیند، جذاب‌ترند!
قانون شماره دو: دیدنی‌ها را بقاپیداز اکثر مشاغل، سرنخ واضحی در کتاب‌های درسی نیست. یک نگاه کوچک به دور و برمان بیندازید، مشاغل مختلف شان را لیست کنید. به نظرتان هر کدام به چه کتاب درسی ربط دارد؟
احتمالاً جواب این سؤال ساده نیست. خیلی از شغل‌ها هستند که تابه‌حال، حتی قدر یک صفحه هم، درباره‌شان چیزی نخوانده‌ایم. آیا دوستشان داریم؟ آیا استعدادشان را داریم؟
مشخص نیست! یک راه بیشتر نداریم، تجربه‌شان کنیم. از اطرافیان بخواهیم از کارشان برایمان بگویند، بعد با گردنی کج، قول یک روز حضور در محل کارشان را بگیرید. امیدوارم شدنی باشد؛ حتی اگر نشد، سراغ مشاغل زیادی بروید، یکی دو تا هم از هیچی بهتر است.
راستی! یادتان نرود ما آدم‌بزرگ‌ها بعضی وقت‌ها زیادی ناامید و غرغرو می‌شویم. زیاد بدگویی‌هایمان را جدی نگیرید، امروز حتی از نظر کاسبی که روزانه میلیونی سود می‌کند هم بازار خراب است! یا از نظر متصدی فشاردادن دکمه‌های آسانسور هم، کارش بعد از کار در معدن، سخت‌ترین کار دنیاست. دیدنی‌ها را بقاپید که قابل اعتمادتر از شنیدنی‌ها هستند.
قانون شماره سه: پیشگویی ممنوعخوش به حال کسانی که تابه‌حال تست خودشناسی از نزدیک ندیده‌اند! بلی، درست متوجه شدید. منظورم مادربزرگ‌های قدیمی است؛ کسانی که خودشان را در لحظه می‌ساختند! اگر رویشان نمی‌شد بروند جلوی مهمان، به خودشان نهیب می‌زدند که پاشو پاشو برو، بعد هم می‌رفتند و کم‌کم یادش که گرفتند، از جمع خوششان هم می‌آمد.
آن‌ها بلد نبودند بگویند: «من درون‌گرا هستم»؛ پس، باید همین جا تا آخر عمر توی اتاق بمانم (شایان ذکر است امروزه درون‌گرایی مدشده).
ما آدم‌ها خیلی عجیبیم، خیلی خاص، خیلی منحصربه‌فرد؛ دقیقاً هشت میلیارد نسخه متفاوت از آدمیزاد هم‌اکنون دارند نفس می‌کشند؛ هشت میلیاردی که هر کدام در چیزی شبیه دیگری است و در چیزی شبیه نیست؛ هشت میلیاردی که اگر بخواهیم به چند دسته تقسیم شان کنیم، به این راحتی موفق نخواهیم شد. مثل کسی که برای جا شدن در قالبی تنگ، باید دست و پایش را ببریم!
کاش می‌توانستم به همه بگویم، خودت را در لحظه بساز. با جرئت، با شهامت، با پا گذاشتن روی ترس‌ها، با بیرون پریدن از قالب‌هایی که بعد از شنیدن جواب تست‌های شخصیت، مجبورت می‌کنند همیشه جور خاصی باشی ...
پس چطوری بدون تست خودمان را بشناسیم؟ هیس، یک صدای ظریفی از قلب بیرون می‌آید. خودت را که توی موقعیت‌های مختلف، هنرها و علوم و کتاب‌های متفاوت دنبال کنی، صدایش را می‌شنوی. فقط عجله نکن.
ویروس جدید این زمان، وسوسه خودشناسی‌های زودرس و کال است. هر جایی که شنیدی داری به خودت می‌گویی: «من اینجوری هستم» فوری بالای سرت یک علامت سؤال بزرگ بگذار بعد آرام به خودت بگو: «ببخشید، ببخشید، حدس می‌زنم به‌خاطر شرایطی که داشتم توی اطرافم، تا امروز اینجوری بودم».
اکثر مشاغل دنیای جدید، بین‌رشته‌ای هستند. لازم نیست در هنگام انتخاب رشته و انتخاب‌هایی از این دست حتماً با بقیه علایقت وداع کنی. من به نویسندگی و ادبیات، معلمی، روان‌شناسی و طراحی و قرآن علاقه داشتم.
روزی که رشته روان‌شناسی را انتخاب کردم فکر نمی‌کردم یک روز اولین شغل رسمی‌ام، نویسندگی و تصویرگری یک کتاب در حیطه روش‌های مناسب آموزش قرآن به کودکان باشد؛ کتابی که باید از دید روان‌شناسی متناسب بودنش با کودک را هم مدنظر می‌داشتم؛ یعنی دقیقاً همه علایقم با هم!
بسیاری از مشاغل دنیای جدید، هم‌زمان نیاز به استعدادهای متفاوتی دارد. اصلاً جای نگرانی نیست. لازم نیست همه‌فن‌حریف باشید، ولی از علاقه‌های متعدد داشتن اصلاً نترسید. اغلب جایی در دنیای بزرگ‌سالی به هم پیوند خواهند خورد. فقط وظیفه ماست که پرورششان دهیم.
یادداشت: طیبه خدابخشی، روان‌شناس و مشاور
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جوانان قانون شماره کتاب ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۲۲۰۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحسین لوکا مودریچ توسط نواک جوکوویچ و جود بلینگام: لوکیتا باورنکردنی است
اسطوره کروات رئال مادرید در 38 سالگی همچنان در اوج است.
طرفداری | در حین مراسم جوایز لوریوس، جود بلینگام در گفتگویی با نواک جوکوویچ به تمجید از لوکا مودریچ، هم‌تیمی خود در رئال مادرید، می‌پردازد.
بلینگام از عملکرد فوق‌العاده مودریچ در سن 38 سالگی ابراز شگفتی می‌کند. جوکوویچ نیز با تأیید صحبت‌های ستاره جوان رئال مادرید، مودریچ را دوست و بازیکنی باورنکردنی توصیف می‌کند و به سبک بازی فعال و تحرک مداوم او به عنوان دلیل اصلی این عملکرد فوق‌العاده اشاره می‌کند.
نواک جوکوویچمن در ورزشگاه برای بازی [ال‌کلاسیکو] حضور داشتم. تیم شگفت‌انگیزی از بازیکنان. لوکا مودریچ دوست و بازیکن خوبی است و او هنوز در این سن و سال باورنکردنی است.
جود بلینگامچطوری او می‌تواند در 38 سالگی چنین بازی انجام دهد. او واقعا فراتر از من است. او مثل همسن و سال‌های من بازی می‌کند.
نواک جوکوویچاو تحرک فوق‌العاده‌ای دارد و مدام در حال دوندگی است. او در موقعیتی از زمین قرار دارد که باید مدام در حال حرکت و جابجایی باشد.
جود بلینگامهنوز هم او این کار را به راحتی انجام می‌دهد.
از دست ندهید ????????????????????????
بایرلورکوزن رکورد 59 ساله را می‌شکند پاس دیدنی سردار آزمون برابر یوونتوس که با بی‌دقتی گل نشد (فیلم) کلوپ: امیدوارم با هوای بارانی اشک‌هایم را کسی نبیند پالما با ایرانی‌ها فاتح لیگ قهرمانان اروپا شد
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد